حذف برنامه های پیش فرض در اندروید

تا چندسال پیش کمتر کسی فکرشو میکرد که شرکت گوگولی گوگل(!) با یه پروژه کوچیک به اسم اندروید جهانی رو خلق کنه که در اون فقط غیرممکن غیرممکنه.

پروژه کوچیک اندروید خیلی زود جهان رو تسخیر کرد. روز به روز شاهد ظهور گوشی هایی بودیم که با امکانات مختلف و صد البته به لطف اندروید قصد داشتن تا نظر مخاطب رو به خودشو جذب کنن.

تو دنیایی که نوکیا با Symbian و اپل با iOS فرمانروای دنیای گوشی های هوشمند بودن؛ اندروید مثل یک رویا بود.

امکانات بیشماری که اپل و نوکیا و سایر برندها نمیتونستن/نمیخواستن به کاربرها بدن؛ در اندروید به راحتی در اختیار کاربرها بود.

طبیعیه که اقبال مردم و شرکتهای سازنده موبایل نسبت به چنین سیستم عاملی بسیار فراتر از تصور  باشه. از طرفی اوپن سورس بودن اندروید به همه امکان اینو میداد که براش برنامه بنویسن و به گسترش اون کمک کنن.

مزیت دیگه اندروید نسبت به رقبا اینه که مختص یه برند یا گوشی خاص نیست. اندروید روی همه دستگاه ها با هر مشخصات سخت افزاری نصب میشه و به طیف بزرگی از مردم امکان این رو میده که با هر بودجه ای از امکانات یه گوشی هوشمند بهره مند بشن.

البته هر چیز خوبی یه عیبهایی هم داره. اندروید بخاطر گستردگی و open source بودنش همیشه هدف حملات هکرها و ویروس ها بوده و هست؛ هنگ کردن های متعدد، داغ کردن دستگاه و … اینها همه گوشه ای از مشکلات اندرویده. در کنار اینها گوگل هم شیطنت هایی میکنه که از نظر قانونی درسته اما از لحاظ اخلاقی زیاد جالب نیست.

اگه شما هم یه گوشی هوشمند داشته باشید، می بینید که بعضی برنامه ها رو نمیتونید حذف کنید.

برنامه هایی مثل گوگل پلاس، گوگل بوکز، یوتیوب و امثال اینها که اکثرا در ایران قابل استفاده نیستن، فقط حافظه دستگاه رو پر میکنن، سرعت گوشی رو پایین میارن و در نهایت عمر باتری رو کم میکنن. همینطور خیلی از این برنامه ها موقع روشن کردن گوشی یا همون بوت شدن، اجرا میشن که خودش تاثیر زیادی رو سرعت بالا اومدن دستگاه داره.

 

تصویر بالا رو ببینید. اپلیکیشن گوگل پلی نزدیک به نیمی از مصرف2 ساعت گذشته باتری رو به خودش اختصاص داده. همچنین در حالتی که این اپلیکیشن آپدیت باشه حجمی حدود ۱۰۰مگابایت از حافظه رو اشغال میکنه که با توجه به خدماتی که ارائه میده تا حد زیادی نامعقوله.

شاید این حجم و مصرف روی گوشی های قدرتمند بازار به چشم نیاد اما تکلیف صاحبان گوشی های هوشمند میان رده و ارزان چیه؟

آیا به جرم نداشتن گوشی گرون قیمت باید سرعت و عمر باتری کم رو تجربه کنن؟!

خوب قطعا راه حلهایی واسه این مشکل هست؛ که کاربردی ترینش root کردن گوشیه.

(در اصطلاح به شکستن قفل سیستم عامل اندروید و دسترسی به امکانات مدیریت سیستم میگن روت کردن)

با روت کردن شما میتونید کنترل گوشیتون کاملا رو به دست بگیرید. برنامه های مختلفی که در حالت عادی نصب نمیشن، نصب کنید.برنامه های اضافی رو دور بریزید و سرعت گوشیتونو بیشتر کنید.

اگه تا اینجا واسه روت کردن گوشیتون مشتاق شدین یه چند لحظه دست نگه دارید 😀

روت کردن معایبی هم داره.  ابطال گارانتی اولین عیب روت کردنه. شرکت سازنده و گارانتی کننده هیچ مسئولیتی در قبال دستگاه روت شده ندارن. درضمن روت کردن کار نسبتا سختیه و ممکنه ناخواسته باعث آجر (brick) شدن گوشی خودتون بشید. آجر شدن حالتیه که تو اون گوشی هوشمند هیچ فرقی با یه پاره آجر نداره. و در آخر اینکه وقتی با روت کردن به فایلهای سیستمی دسترسی پیدا می کنید در واقع به ویروس ها و هکرها هم اجازه دسترسی به فایلهای سیستم رو دادین:|

خوب پس چیکار کنیم؟

بهترین راهی که من به نظرم رسید تا بدون روت کردن بتونید از شر این اپلیکیشن ها بکاهید، disable کردن برنامه بود. برای اینکار به منوی تنظیمات گوشی برید. در قسمت Apps برنامه مورد نظر را پیدا کنید (با جارو کردن صفحه apps به سمت چپ و به قسمت all برید تا همه برنامه ها رو ببینید) . بعد از یافتن برنامه روی آن کلیک کنید. در صفحه ی باز شده ابتدا روی force stop و سپس روی گزینه disable کلیک کنید. اگر پیغامی داد دقیق بخونید بعد تایید کنید.

بعد از اینکه برنامه های غیرضروری رو از کار انداختید میتونید از سرعت بیشتر گوشی لذت ببرید.